Eric Alfred Leslie Satie fæddist 17. maí 1866. Hann var franskt tónskáld og píanóleikari. Faðir hans var franskur en móðir hans frá Englandi. Eric Satie lærði við Tónlistarháskólann í París og starfaði um tíma sem píanóleikari í kabarett í fræga Montmartre hverfinu í París. Þar byrjaði hann að semja tónlist, aðallega fyrir píanó. Þar urðu til frægu Gymnopédie-ur tónskáldsins og Gnossiennes sem hafa t.d. verið notuð í fjölda kvikmynda alla síðustu öld og eru enn í dag mjög vinsæl og eftirsótt hjá píanónemendum.
Satie fór í gegnum tímabil þar sem hann samdi lítið en sótti þá nám við aðra tónlistarakademíu í París, Schola Cantorum. Eftir 1910 laðaði hann að sér hópa ungra tónskálda sem sýndu óhefðbundinni tónlistinni áhuga og frumleika verkanna. Satie kveikti neista hjá ungum frönskum tónskáldum eins og Maurice Ravel, Claude Debussy og Fancis Poulenc. Talið er að hann hafi ekki síður haft áhrif á enn yngri tónskáld eins og John Cage og John Adams. Einkenni tónlistar Satie voru hljómar sem hann leysti ekki upp, hann sleppti oft að skrifa taktstrik inn í verkin sbr. Gnossiennes lögin og langlínur hans eru almennt einfaldar og endurspegla ást hans á gamalli kirkjutónlist. Meginhluti verka Satie samdi hann fyrir einleiks píanó en þó samdi hann m.a. sinfónískt drama „Socrate“ (1919) og tvo balletta, Mercure og Relache (1924).
Satie giftist aldrei og bjó á fullorðinsárum í litlu herbergi, fyrst í Montmartre í París og síðar í Arcueil í úthverfi Parísar og bjó þar til dauðadags. Satie tileinkaði sér nokkur stílbrigði í klæðaburði; á tímabili klæddi hann sig í frekar prestlegum stíl, svo tímabil þar sem hann klæddist alltaf samlitum flauelsjakkafötum en þekktastur varð hann fyrir að klæða sig í kjólföt í fínni skyrtu og ganga með kúluhatt og regnhlíf.
Satie var alkóhóllisti og lést úr skorpulifur 59 ára þann 01. júlí 1925.
